Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

-    Ανεξάρτητο Σωματείο Εργαζομένων Καθαρισμού

-  Ξεκινήσαμε
-  Αμέσως μετά τη δολοφονική επίθεση στην Κων/να Κούνεβα, αφού μας ένωναν τα ίδια προβλήματα, γιατί απλά δουλεύαμε στην ΟΙΚΟΜΕΤ.
-  Ενωθήκαμε με το τεράστιο κίνημα συμπαράστασης, που δημιουργήθηκε και μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε κι άλλους εργαζόμενους με τα ίδια προβλήματα με τα δικά μας, από τους ίδιους ή άλλους χώρους δουλειάς.
-  Διεκδικήσαμε νόμιμα τα δικαιώματά μας και συναντάμε συνέχεια καινούρια εμπόδια.
-  Τώρα ξέρουμε πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να βρει ένας απλός εργαζόμενος το δίκιο του.
-  Μάθαμε επίσης να μην εμπιστευόμαστε αυτούς που στα λόγια είναι φίλοι μας και μας αποκοιμίζουνε με υποσχέσεις που μας χάιδεψαν τ’ αυτιά, όπως ότι τάχα είχαν εξασφαλίσει την πρόσληψή μας κατ’ ευθείαν από τον … ΗΣΑΠ!
-  Αντιμετωπίσαμε τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, εκεί που όλη η Ελλάδα το έμαθε, αλλά και εκεί που δεν το περιμέναμε, δίπλα μας σ’ αυτούς που δήθεν πρωτοστατούσαν σε κόντρες και σε λόγια παχιά, αλλά αρνούνταν να μας δώσουν λογαριασμό γιατί «δεν είμαστε στη διοίκηση».
-  Συνεχίζουμε…
-  Μάθαμε να ξεχωρίζουμε τους πραγματικούς φίλους μας, αποφεύγοντας αυτούς που δεν θα ήθελαν να είμαστε ένα ανεξάρτητο σωματείο και ήθελαν να μας δώσουν τη δική τους ομπρέλα αλλά με τίμημα την ανεξαρτησία μας.
-  Φτάσαμε στην τελική ευθεία και σε λίγες μέρες θα επιλέξουμε, ανοικτά, ελεύθερα, δημοκρατικά, την πρώτη εκλεγμένη διοίκηση, αλλά ο εργοδότης μας είχε άλλη γνώμη και έστειλε τις περισσότερες από εμάς σε άλλο έργο και μας κάνει καθημερινά  πόλεμο νεύρων που θυμίζει τα προβλήματα που είχε παλιά η Κων/να, με τις ψεύτικες καταγγελίες κλπ αλλά δεν υποχωρούμε.
-  Προχωράμε...
-  Όλα αυτά τα εμπόδια μας έκαναν πιο δυνατές. Αφού παλέψαμε με όλα αυτά τώρα έχουμε μπροστά μας το πιο σημαντικό:
-  Να παρέμβουμε δυναμικά ώστε να σώσουμε όσο περισσότερες θέσεις εργασίας μπορούμε με την νέα σύμβαση του ΗΣΑΠ, με τη διοίκηση του οποίου κάναμε ήδη αρκετές συναντήσεις.
-  Όλοι και όλες να γραφτούμε στο σωματείο μας. Υπάρχει μια θέση αγώνα για όλους. Μην περιμένουμε από άλλους να μας βοηθήσουν, αν εμείς δεν δείξουμε διάθεση ν’ αγωνιστούμε.